Langs lommerrijke lanen in onze buurgemeenten Bloemendaal, Overveen en Santpoort-Zuid kun je ze tegenkomen, huizen met een naam boven de voordeur. Omdat ik nu eenmaal graag wandel in verwondering, heb ik er een klein studie van gemaakt.
In de eerste plaats heb je de voornamen. Trudi, Marianne, Alida of Sonja. Waarschijnlijk de namen van de echtgenotes van de eerste eigenaren. Op de keper beschouwd is het een vreemde gewoonte om een huis te vernoemen. Is het een eerbetoon, zonder haar inspanning stond er geen enkele baksteen op de andere? Is het een geheugensteuntje voor overwerkte zakenlieden die na een week op de beurs of in de herensociëteit vergeten zijn welke villa hun toebehoorde?
Een andere categorie is de naam als verwijzing naar het omringende landschap zoals Bosrijk, Zeezicht, Landzicht of Bosch en Duin. Eveneens een vreemde gewoonte. Goh, denken de voorbijgangers, ik heb toch altijd gedacht dat hier een heuvel stond, maar de bewoners hebben gelijk. Hier is uitzicht op zee. Goed dat ze het op een bordje hebben gezet.
Dan hebben we dan nog een derde categorie, en dat zijn de verwijzingen naar de noeste arbeid om dit huis te bouwen. Arbeid Adelt of Nooit Rust. Kan het erger? Ja, een tegelwijsheid dat het leven niet altijd rozengeur en maneschijn is. Op de Zijlweg vind je bijvoorbeeld villa Roos en Doorn, want tja, waar rozen groeien, groeien ook doorns.
Huizen met een naam bestaan zeker al 100 tot 150 jaar, soms zijn ze nog veel ouder. De eerste eigenaar ligt inmiddels onder de zoden en nu heeft de zoveelste eigenaar heeft zijn of haar intrek genomen. Ze hebben het gemoderniseerd, uitgebreid, voorzien van visgraat-parket en zwartstalen deuren. Sommigen hebben oh gruwel, het gras vervangen voor kunstgras. Maar wat niemand, helemaal niemand in die afgelopen meer dan honderd jaar deed, is de naam boven de voordeur vervangen.
En dat brengt me op Phil. Een jongensnaam die goed boven een deur van een villa langs de Bloemendaalsestraatweg zou passen. Waarom moet de Philharmonie plotseling Phil heten? Iedere marketinggoeroe kan je vertellen dat een naamswijziging geen goed idee is. Ook niet als het een lastige naam is. Heineken heeft nooit naamswijziging overwogen, Philips evenmin. Namen die in het buitenland toch tot tongbrekende keelklanken leiden. De waarde van een ingeburgerde naam is qua marketing en communicatie bijna van onschatbare waarde. Ik vrees dat het reclamebureau dat Phil aan de man mag brengen op dit moment de enige winnaar is. En het bedrijf dat de nieuwe letters Phil op de gevel mag monteren. Ik moet nog maar zien of ze daar over honderd jaar nog hangen.