1 januari 00.00 uur, de laatste gong van Bohemian Rhapsody verstomt en je omhelst je geliefden en terwijl je een kus drukt op wang of mond, mompel je ‘gelukkig nieuwjaar’.
Nieuw jaar, nieuwe kansen
‘De beste wensen’ zegt de buurman de volgende ochtend als jullie elkaar op straat treffen.
De telefoon gaat, opa belt: ’Dag lieverd, de allerbeste wensen in dit jaar.’ Oh, die verrukkelijke eerste dagen waarin het jaar nog knettervers is en je verwachtingsvol het nieuwe jaar opsnuift. Alles zal anders en beter worden. Nieuw jaar, nieuwe kansen! Nog de beste wensen hè, roep je tegen de marktkoopman terwijl je een kilo sinaasappelen in je tas duwt. Want ja, nieuw jaar, goede voornemens.
Groundhog Day Maar dan. De kater slaat toe rond 4 of 5 januari. Het is nog steeds donker en koud, de kerstkilo’s kleven op je heupen en nieuw is het jaar al helemaal niet. Het is Groundhog Day all over again, de film waarin Bill Murray als knorrige tv-journalist een dag steeds opnieuw beleeft. We bevinden ons op dit moment in ons eigen Groundhog Day. Er is nog steeds corona, nog steeds een lockdown en de kerstboom doet depri zijn duit in het zakje door in een keer al zijn naalden laten vallen. ’s Avonds hoor je nog een verdwaalde knal van een laat vuurwerkbommetje, en de teleurstelling en ergernis die toch al op de loer lagen, ontladen zich door knetterende vloek gevolgd door een zucht. Het nieuwe jaar heeft nu al de glans van nieuwigheid verloren.
Gelukkige voortzetting Ho, wacht, stop! Mocht je dit herkennen dan heb ik een eenvoudige remedie om de teleurstelling een stapje voor te blijven. Dit jaar wensen we elkaar geen gelukkig nieuwjaar, maar gelukkige voortzetting. Niet van corona, of andere narigheid. Nee, gelukkige voortzetting van de serene kerststemming. Gelukkige voortzetting in goede gezondheid. Niks nieuwjaar… we nemen het goede mee uit 2021 en bouwen dat verder uit in 2022. Deze column is eerder verschenen op Haerlems Bodem