Enkele maanden geleden schreef ik een stukje over herinneringen waarin ik een anekdote over Godfried Bomans verwerkte. Hij was vijftig jaar geleden een schrijver met een popsterrenstatus die bijna dagelijks op de televisie en radio te zien en te beluisteren was. En omdat er maar twee televisienetten waren, was zijn aanwezigheid bijkans onontkoombaar.
Ik stuurde het stukje naar het Godfried Bomansgenootschap, een gezelschap dat weliswaar in omvang is uitgedund maar nog steeds volhardend is in hun streven om alles van Godfried te documenteren.
Samen in een tijdschrift Ik ontving vorige week een uitnodiging voor het jaarlijkse diner en een exemplaar van de ‘Godfried’ het halfjaarlijks tijdschrift van het genootschap. Tot mijn verrassing is mijn verhaaltje Poezenpost in het beton in het blad opgenomen. Dank lieve medeliefhebbers van Godfried! Ik voel me vereerd dat ik even in het gezelschap van een van onze grootste schrijvers mag verkeren.
Foto uit Noord-Hollands Archief: Godfried spreekt in 1970 de menigte toe op het Vlooienveld.
Comments