top of page

4 inzichten voor communicatieadviseurs en speechschrijvers uit 8 Mile


We zijn in Detroit, in de jaren negentig, B-Rabbit, gespeeld door Eminem, is het toonbeeld van ‘white trash’. Hij heeft een onderbetaald baantje in de staalfabriek en woont bij zijn moeder in een stacaravan. Zijn enige uitlaatklep is het rappen. Via ‘freestyle battles’ probeert hij een nieuw leven op te bouwen. Maar dat valt niet mee voor een witte rapper en voordat het zover is moet hij de demonen in zijn hoofd temmen en de rivaliserende rappers van Free World het hoofd bieden. 8 Mile is behalve een vermakelijke film ook een bron van inspiratie voor speechschrijvers en communicatieadviseurs. 4 inzichten die ik opdeed uit deze film:


1.    Vorm een bondje met het publiek

Bij de start van de laatste battle staart B-Rabbit indringend naar zijn opponent, draait zich vervolgens om naar het publiek, steekt zijn arm omhoog en begint: ‘Now, everybody from the 313, put your motherfucking hands up and follow me! Everybody from the 313 , put your motherfucking hands up!  Zodra het publiek met hem meedoet, draait B-Rabbit zich terug naar zijn tegenstander en vervolgt: ‘Look, look... Now, while he stands tough, notice that this man did not have his hands up’. Een meesterlijk staaltje van publiek bespelen want B-Rabbit vermijdt hier bewust het woordje 'me'. In het begin stelde hij zich op als een leider, met zijn vraag om 'follow'. Maar nu wil B-Rabbit vooral benadrukken dat dat hij en het publiek tot een en dezelfde groep behoren, namelijk de bewoners van postcodegebied 313.


2.    Maai het gras weg voor de voeten van je tegenstander

B-Rabbit vervolgt zijn rap met een opsomming over zichzelf, ja, hij is wit, ja, hij woont een trailerpark bij zijn moeder, ja, hij heeft een d' omme vriend die zich in zijn been geschoten heeft, ja, hij is in elkaar geslagen door een zestal van de Free World, en ja zijn vriendin is vreemdgegaan. En ondanks dit alles fuckt hij nog steeds de (rappers van de) Free World. B-Rabbit dist zichtzelf en geeft daardoor zijn tegenstander geen munitie voor het weerwoord. Hij bewijst hier zijn authenticiteit door openlijk achter zijn, misschien discutabele, keuzes te blijven staan.


3. Wees verrassend

8 mile is het verhaal van een witte rapper die zich moet waarmaken, maar de battle gaat niet over raciale tegenstellingen. Dat zou zelfs voor Hollywood-begrippen te goedkoop zijn. Maar laat het maar aan B-rabbit om iets anders te vinden om zijn opponent belachelijk te maken. Hij rapt 'I know something about you.You went to Cranbrook, that's a private school What's the matter dawg? You embarrassed?' B-Rabbit draait zich naar het publiek en vervolgt: 'This guy's a gangster? he's real name's Clarence. And Clarence lives at home with both parents. And Clarence's parents have a real good marriage'. Wat we hiervan kunnen leren? Zelfs een goede opleiding of een goed huwelijk kunnen een bron van spot zijn, vooral als jouw tegenstander beweert een gangster te zijn. Dit is dus het huiswerk voor communicatiecollega's: doe onderzoek, verdiep je in je tegenstander en probeer hem of haar onverwachts -maar beschaafd- te raken. En ook niet onbelangrijk - blijf je publiek betrekken in je verhaal.


4. Riskeer alles

We zijn aangekomen in de laatste 20 seconden, de tegenstander staat er inmiddels beteuterd bij, B-Rabbit vindt het tijd voor de genadeklap en verkondigt furieus: ‘Fuck everybody! Fuck y'all if you doubt me! I'm a piece of fucking white trash, I say it proudly. Fuck this battle, I don't wanna win, I'm outtie Here, tell these people something they don't know about me', terwijl hij de microfoon naar de opponent gooit.


Wat hier gebeurt is zowel risicovol als interessant. Door te zeggen dat hij niet langer aan de wedstrijd meedoet, maakt hij duidelijk dat dit voor hem geen spelletje is. Hij speelt geen toneel, dit is zijn leven, zijn reden van bestaan, zijn kern. Hier staat hij, hij kan niet anders. Het publiek voelt zijn kwetsbaarheid en kracht en barst in gejuich los. Moet ik nog zeggen dat hij de winnaar is van deze rapbattle? Nee toch?


Oké, ik geef toe, ook zonder deze inzichten is het heerlijk om af en toe deze scene terug te zien. 



bottom of page