Loom strekt ze zich uit over de Garenkokersvaart, verscholen in het groen en aan de rand van het centrum: de voormalige rooms-katholieke huishoud- en industrieschool Mons Aurea. Een monumentaal schoolgebouw met een parmantig torentje en een luchtbrug over het water. Van binnen en buiten een parel uit de wederopbouwperiode.
Strenge directrice Duizenden meisjes en een handvol jongens hebben hier hun middelbareschooltijd doorgebracht. Mons Aurea opent haar deuren in 1960, in de tijd dat het Haarlems Dagblad nog een avondkrant is, de leerlingen tijdens de kookles een (kook)sluier dragen en de strenge directrice bovenaan de trap controleert of de meisjes wel in een jurk of rok gekleed gaan. Door de ogen van docenten en leerlingen zien we hoe de maatschappij verandert: de pastoor verdwijnt uit beeld, nieuwe schoolvakken worden geïntroduceerd, vrouwen maken een opmars op de arbeidsmarkt en het onderwijs past zich telkens schijnbaar moeiteloos aan. Nadat in 2014 de laatste leerling de deur achter zich dicht trekt, is het gebouw liefdevol en met respect voor de architectonische waarde verbouwd tot 23 woningen en appartementen.
Liefdesverklaring Dit boek is een liefdesverklaring aan Mons Aurea, omdat het een tijd weerspiegelt die niet eens zover achter ons ligt, maar toch zo lang geleden lijkt.
Meer informatie en de verkooppunten vind je op Monsaurea.nl