'Voor wie het niet meer verwacht, om de hoek wacht soms geluk' zingt Blöf in hun kneiterhit alles is liefde. In Haarlem mag je dat heel erg letterlijk opvatten. Ik sloeg afgelopen zaterdag de hoek om in de Zijlstraat en botste op een circa 8-jarig meisje met een klein boeketje in haar handjes.
Ik hoefde niet te raden wat er gebeurd was, Nancy, de eigenaresse van Madeliefste in de Hoofmanstraat, had het meisje het klein boeketje cadeau gegeven. “Ach,” zei Nancy vertederd, “ze keek zo verlangend naar de mooie kleurtjes.”
Buurtfenomeen Nancy is een buurtfenomeen, ze maakt met iedere klant een praatje of gebbetje, en haar lach schatert door het pandje. Zo vertelde Nancy dat zij naar de afscheidsmusical van groep 8 gaat van haar buurjongetje omdat zijn ouders niet aanwezig kunnen zijn. Iemand met een groot hart dus. Nancy weet wat er speelt en wie bloemen komt ophalen voor ziekte en narigheid. Die krijgt dan wat extra aandacht en misschien wel een extra bloem. “Gewoon een beetje naar elkaar omzien,” zegt ze dan.
Madeliefmomentjes Ik noem ze Madeliefmomentjes, momentjes waarbij je iets kleins doet, maar die door de ander als heel waardevol wordt ervaren. Gewoon omdat je er even bent voor een ander. En als je om je heen kijkt, dan zie je volop madeliefmomentjes. Bijvoorbeeld bij de loempiakraam op de zaterdagse Botermarkt. Op de toonbank staan een collectebus. “Mijn fooien zijn voor KIKA kinderkankerfonds” heeft de loempiabakker erbij geschreven. Ik vind dat inspirerend, mensen die belangeloos een gebaar naar anderen maken.
Weg met mijn labbekak-houding Ooit las ik in een interview dat Mart Smeets regelmatig een zak krentenbollen koopt voor de verkoper van de daklozenkrant voor de HEMA in de Kruisstraat. Wat hij kan, kan ik ook. Vroeger kocht ik regelmatig de daklozenkrant, maar sinds ik alles met plastic betaal, komt dat er niet meer van. En elke keer als de dakloze dame in de hal van de supermarkt vriendelijk goedemorgen zegt, doe ik net alsof ik verdiept ben in mijn telefoon. Weg met mijn labbekakke-houding, ik schaf vanaf nu weer regelmatig een daklozenkrant aan. Madeliefmomentjes strooien, ik kan het ook. Deze column is eerder verschenen op Haerlems Bodem